Ik blijf het mooi vinden, sneeuw.
Toegegeven, het kan erg lastig zijn op de weg, soms zelfs schrikwekkend lastig. Maar dat neemt niet weg dat het mooi is.
Het fotoapparasie is dan ook nooit ver weg.
's nachts wanneer ik thuis kom van alweer (nou ja, "alweer"... de laatste keer dateerde van voorjaar/zomer) een Komen Eten met de vrienden... zelfs dan wil ik nóg even kieken.
Je weet maar nooit wanneer we nog eens zo'n echte winter meemaken.
Ik kan het me alleszins niet bewust herinneren, de laatste keer dat we zo'n dik tapijt kregen en ook zo làng...
Voor hetzelfde geld, realiseer ik me, maak ik dit niet meer mee.
Dus voor het nageslacht, zelfs al is het andermans nageslacht, wil ik documenteren.
 |
| Halle, straat van bestemming, mét flash op weggeblazen sneeuwkristallen |
 |
| Halle zonder flash |
 |
| toegift, hoewel ik er in huis een hekel aan heb: kersttafereel in de sneeuw |
 |
| M'n tuintje om 1u in de ochtend, na een lange en trage rit huiswaarts |
 |
| Hetzelfde tuintje 10 uur later |
 |
| Even langs bij zusje. Wat ziet m'n oog in de verte? |
 |
| lichtjes inzoemen |
 |
| 3 sneeuwmannekes, gemaakt door zus' tweedejongste: me dunkt de twee broertjes en hun zusje |
 |
| Ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Superschattig wat mij betreft |
 |
| En natuurlijk, Olijf's bijna doorweekte voeten in de sneeuw |
 |
| Valavond op de weg |
 |
| Valavond in het veld, op weg naar m'n berg |
 |
| nevel trekt op |
 |
| (appel?)boompjes |
 |
| en ja... óók hoogspanningspalen kunnen "wat" hebben bij dit licht |
Het zijn niet méér dan kleinigheden.... maar wél mooie kleinigheden, vind ik.
Als da zonneke maar schijnt eh.....
Loooooove it!
BeantwoordenVerwijderen